canvade
Yeni Üye
Eski Dior tasarımcısının 2011'de Paris'teki bir barda sarhoş bir Yahudi karşıtı tiradın ardından gözden düşmesini ve uzun süre sonra geri dönüşünü konu alan uzun metrajlı belgesel “High & Low: John Galliano” birkaç nedenden dolayı ilginç. Bir yandan Bay Galliano'nun mücadelesini bizzat dinlemek ve 1990'ların moda dünyasına bir göz atmak için bir fırsat. Ancak Bay Galliano'nun ihlalleri, pişmanlığı ve görünen o ki mevcut affedilme durumu üzerine ortaya çıkan düşünce yazılarının sayısı da aynı derecede çarpıcı.
Aslında filmin en büyük önemi, anlattığı hikayeden ziyade temsil ettiği şeyle ilgili olabilir: Bay Galliano'nun vahşi doğada geçirdiği zamanın resmi sonu. Bu, Dior'dan kovulması ve ardından nefret suçlarından mahkum edilmesiyle başlayan ve daha uzun bir kefaret dönemini ve Bay Galliano'nun çalışmasının yeniden kutlandığı Maison Margiela'daki yeni işini kapsayan bir dönemin son noktası olarak hizmet ediyor.
Bu aynı zamanda özellikle modada öfke çağından uzaklaşmayı da yansıtıyor. Küresel giyim, moda ve lüks grubu McKinsey & Company'nin eski başkanı Achim Berg, “Sonunda herkesin içeri girmesine izin verilecek gibi görünüyor” dedi.
Her ne kadar diğer sektörlerden bireyler iptal edilmiş ve kamusal hayata geri dönmüş olsa da (Aziz Ansari ve Louis CK akla geliyor) moda, insanları markaları insanileştirmek için kullanma biçimi bakımından benzersizdir; bu da onların eylemleri anlamına gelir. Şirketler ve yaratımları ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlıdır. çok daha büyük bir şirketin kaderine.
Belki de tek eşdeğeri restoran dünyasıdır; ancak tasarımcılar ve ünlüler genellikle en ünlü şeflerden bile daha yüksek profillere sahiptir ve mali etkisi çok daha fazladır. Sonuç olarak bu durumda da birçok trendde olduğu gibi modanın nereye gittiğini, kültürün nereye gittiğini görmek mümkün. Ya da tam tersi.
Son olarak, Bay Galliano'nun ötesinde, bir zamanlar gözden düşmüş, şimdi yeniden ortaya çıkan kişilerin kısa bir listesi şunları içeriyor:
Eski adıyla Kanye West olarak bilinen sanatçı Ye, kendi ırkçı ve Yahudi karşıtı yorumlarının ardından geniş çapta eleştirildi ve 2022'de kurumsal sözleşmelerini kaybetti. Ancak geçen ay Ye, Marni şovunda ön sırada yer aldı ve şu anda Y/Project'in 10. yıl dönümü kataloğunda Charli XCX ve Tyga ile birlikte görülebiliyor. Adidas onunla olan resmi ilişkisini sonlandırmasına rağmen Yeezy hisselerini tanıtmaya ve satmaya devam ediyor.
Balenciaga, düşük puan alan bir tatil reklam kampanyasının bazı kişilerin markanın çocuk pornografisini desteklediğini iddia etmesine yol açmasının ardından 2022'de bir sosyal medya çetesinin saldırısına uğradı. Artık sadece marka elçileri Kim Kardashian'ın (markanın eski bir hayranıydı, tartışmadan sonra mesafeli davrandı ancak kamuoyu önünde tekrar gruba geri çekildi), Nicole Kidman ve Michelle Yeoh'un onay damgasını taşımakla kalmadı, aynı zamanda yenilendi. Bir yıl sonra dinçlik buldu Son dönemde büyük beğeni toplayan programda kibirli açıklamalar yaptığı için kefaret gömleğini çıkardı.
Dolce & Gabbana, 2018'de, ırksal stereotipleri yayan ve öncesinde büyüklük ve cinsel yönelimle ilgili çok sayıda karalamanın yer aldığı bir reklam kampanyasıyla tüm Çin'i kızdırdığı ortaya çıktığında bir düşüş yaşadı. Marka, 2022'de sadece Kardashian'ın tam bir düğününe sponsor olmakla kalmadı, aynı zamanda Kim ile işbirliği yaptı ve son zamanlarda kırmızı halıda her zaman yer aldı. Hem Usher hem de Alicia Keys, 123,7 milyon izleyicinin izlediği Super Bowl performansında bu markayı giymişti.
Marchesa, Harvey Weinstein'ın eski eşi Georgina Chapman tarafından kuruldu. Etkinlik, Bay Weinstein'ın suç teşkil eden eylemlerinin ortaya çıkmasının hemen ardından sessizliğe büründü, ancak artık Hannah Waddingham ve Padma Lakshmi gibi isimler için bir kez daha ödül töreninin mekanı haline geldi.
2021'de cinsel tacizle suçlanan Alexander Wang, daha sonra hukuki bir mücadele verdi ve geçen yıl New York ve Los Angeles'ın büyük ve iyilerinin katıldığı bir gösteriye ev sahipliği yaptı.
Görelilik teorileri
Modanın kararsızlığını yüzeyselliğinin bir sonucu olarak göz ardı etmek kolaydır – sonuçta moda neredeyse her dört ayda bir değişime yol açan bir endüstridir – ancak daha karmaşık ve anlamlı bir şeyler oluyor olabilir.
Stilist ve aktivist Gabriella Karefa-Johnson, bir kriz karşısında modanın trendine işaret ederek, “Bunun doğrudan sektörün sağduyu ve nezaket konusundaki mevcut takıntısıyla – çatışmasız doğası ve riskten kaçınmayla – ilgili olduğunu düşünüyorum” dedi. Belirsiz bir ekonomik ve politik iklimde riske girmemek; bilinenin dolabında bazı iskeletler olsa bile bilinene dönmek (örneğin, aynı yüz kıllarına sahip beyaz erkek tasarımcılar).
Bay Berg, bunun belki de sadece bir orantı meselesi olduğunu söyledi. Şu anda dünyada o kadar çok gerilim var ki, etkisi o kadar büyük ki, diğer her şey onunla karşılaştırıldığında daha az ciddi görünüyor. Ayrıca şunları söyledi: “Son Amerikan seçimlerinden sonra neyin kabul edilebilir neyin değişmediğine dair tüm parametreler değişti” – ve sadece moda değil. Ona göre, iptal kültürünün kendisi de bir Kovid dönemi fenomeni olabilir.
Fordham Üniversitesi Moda Hukuku Enstitüsü'nün kurucusu Susan Scafidi, “Biraz öfke yorgunluğu yaşıyor olabiliriz” dedi. “Skandal dalgaları olduğunda ilki en kötüsüdür, ancak birlikte kabul ettiğimiz her özür bir sonraki olayın dramını azaltır.”
Bu, özellikle cinsel saldırıdan nefret suçlarına, ırkçı hakaretlerden dernek suçuna kadar özür talep edilen fiillerin çok çeşitli olduğu durumlarda ve mahkemede kovuşturulabilen ve bazen de kovuşturulabilen fiili suçlardan, mahkemede işlenen suçlara kadar ve bu suçlar da dahil olmak üzere doğrudur. kamuoyu mahkemesi.
Bununla birlikte, The Fashion Law web sitesinin kurucusu Julie Zerbo'nun da işaret ettiği gibi, suçun ayrıntıları ve ciddiyeti değişebilir ancak olay örgüsü genel olarak aynıdır. Çevrimiçi bir haykırışla başlarlar, ardından bir özür gelir, “işe odaklanmak” (veya başka bir şeye) için geri çekilme, bir sakinlik dönemi ve ardından azarlanmış ama kabul edilmiş bir yeniden ortaya çıkma gelir. Bu model o kadar öngörülebilir hale geldi ki neredeyse rutin hale geldi. Ve en ciddi olanı en önemsiz olanla birleştirerek tüm vakalara eşit muamele etme eğilimini teşvik eder.
Özellikle ihlaller dikiz aynasında uzaklaştıkça veya yerlerine yenileri geldikçe daha az şok edici göründüğü için. Dikkat sürelerinin kısaldığı bir dünyada, insanlar aynı anda ancak bu kadar çok yanlışa dikkat edebilirler.
Yanlışları dile getirme istekliliğiyle öne çıkan moda gözlemcisi Instagram hesabı Diet Prada'nın kurucularının, bu makale için yorum yapmayı reddetmeleri ve modayı daha geniş bir şekilde ele almaları muhtemelen tesadüf değildir.
Suç ve Ceza
Affedilmeyecek bir şey var mı? Bayan Scafidi, “Önceki statülerini geri kazanamayanlar için – Anand Jon ve Harvey Weinstein akla geliyor – temel neden, ihlallerin adalet sisteminin müdahale edecek kadar ciddi olmasıdır” dedi.
Bayan Zerbo'nun da söylediği gibi, örneğin Fashion X'in yankı odasında olup bitenler ile küresel tüketicinin bildiklerinin farklı olabileceğini de belirtmekte fayda var. Balenciaga hiçbir zaman Batı'da olduğu gibi Asya'da da aynı yenilgiyi yaşamadı. Ünlüler, Çin felaketinden sonraki birkaç ay boyunca Dolce & Gabbana konusunda temkinli davranırken, kısa süre sonra kırmızı halılar (ve couture fantezisi için İtalya'ya bedava geziler) çağrısıyla ortaya çıktılar.
Bayan Karefa-Johnson, “Bu insanların hiçbiri aslında iptal edilmedi” dedi. Sadece ilgi odağının dışında tutuldular. “Bir noktada o kadar çok zaman geçiyor ki, iptal edilen kişiler işleri, kalan 'dehaları', para kazanma potansiyelleri veya hiçbir zaman tamamen değer kaybetmeyen sosyal sermayeleri aracılığıyla kendilerini iptal edebiliyorlar” dedi.
İptal edilen tasarımcılardan en az üçünün, modaya dönüşünün düzenlenmesine yardımcı olduğu Bay Galliano'nun geri dönüşünde etkili olan Vogue'un editörü Anna Wintour; 2018 yılında Vogue'da kendisine yer veren Bayan Chapman; ve Balenciaga'nın geçen yılın başlarında kusurunu açıkladığı Demna – bu daha çok mafya zihniyetine dönüşün ardından yapılan bir düzeltme.
Bir e-postasında “Benim için bu sadece bağışlamayla ilgili değil, aynı zamanda insanları ilk etapta ne kadar sert bir şekilde yargıladığımızla da ilgili” diye yazdı. “Kültürümüzün kınamaya, belirli suçların veya hataların affedilemez olduğuna dair kesinlik hissine doğru çok hızlı ilerlediğine inanıyorum. Gerçek şu ki, hikayenin tamamını nadiren biliyoruz ve hepimiz yanılabiliriz.
Bayan Wintour bazı davranışların affedilemez olduğunu kabul etmesine rağmen, neyin böyle kabul edilebileceğini belirtmeyi reddetti, ancak muhtemelen Bayan Scafidi'nin bahsettiği vakalar gibi vakalar suç teşkil ediyordu. Genel olarak, “Daha az değil, daha fazla şefkat, anlayış ve bağışlayıcılık göstermemiz gerekiyor” dedi.
Affedebilir misin ama unutamaz mısın?
Sorun şu: Pişmanlığı nasıl ölçersiniz? Hiç kimse bir başkasının ruhuna bakamaz. Uzun vadede zarar gören tarafa fayda sağlayacak para mı? Fabrikanın kendisinde mi? Kamuoyunda utandırmak, neyin kefaret teşkil ettiği ve bunun nasıl değerlendirilebileceği veya değerlendirilmesi gerektiği konusunda kamuoyunun anlaşmasını gerektirir ve bu, ele alınması çok daha zor bir konudur. Aslında omuz silkip yola devam etmek daha kolaydır.
Bayan Karefa-Johnson, “Kendi adıma konuşmak gerekirse Dolce & Gabbana'yı affetmedim” dedi. Geçtiğimiz beş yıl boyunca bu markanın kıyafetlerini fotoğraflamayı reddetti, bunun nedeni kısmen halkın özrünü ikna edici bulmamasıydı. “Benim için kurtuluşa giden çok açık bir yol var. Bu daha çok mali tazminata benziyor.”
Bayan Scafidi sorunun şu olduğunu söyledi: “Sonuçta tüketiciler moda kararlarını arkalarındaki tasarımcıya bakmak yerine aynaya bakarak veriyorlar. “Gösterişli bir bakıştan uzaklaşmak ve görünmez bir ilkeyi sürdürmek zor olabilir.” .” Tüketiciler ve cüzdanları nereye giderse şirketler de onu takip eder. Bir dereceye kadar bu her zaman böyle olmuştur.
Bayan Scafidi, Coco Chanel'in Nazi işbirlikçisi rolüne rağmen, markanın dünya çapında şıklığın simgesi olarak kabul görmeye devam ettiğine işaret ederek, “Bir tasarımcının kamusal affının kaynağı, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Chanel olabilir” diye devam etti. artık kurgusal Apple TV+ dizisi The New Look'ta anlatılıyor.
Bayan Scafidi, “Bize onun Nazi çağrışımlarını hatırlatan her biyografi veya dramatizasyonla birlikte, 2,55 dolarlık çantanın fiyatı biraz daha artıyor gibi görünüyor” dedi. Para hakkında konuşmadı.
Aslında filmin en büyük önemi, anlattığı hikayeden ziyade temsil ettiği şeyle ilgili olabilir: Bay Galliano'nun vahşi doğada geçirdiği zamanın resmi sonu. Bu, Dior'dan kovulması ve ardından nefret suçlarından mahkum edilmesiyle başlayan ve daha uzun bir kefaret dönemini ve Bay Galliano'nun çalışmasının yeniden kutlandığı Maison Margiela'daki yeni işini kapsayan bir dönemin son noktası olarak hizmet ediyor.
Bu aynı zamanda özellikle modada öfke çağından uzaklaşmayı da yansıtıyor. Küresel giyim, moda ve lüks grubu McKinsey & Company'nin eski başkanı Achim Berg, “Sonunda herkesin içeri girmesine izin verilecek gibi görünüyor” dedi.
Her ne kadar diğer sektörlerden bireyler iptal edilmiş ve kamusal hayata geri dönmüş olsa da (Aziz Ansari ve Louis CK akla geliyor) moda, insanları markaları insanileştirmek için kullanma biçimi bakımından benzersizdir; bu da onların eylemleri anlamına gelir. Şirketler ve yaratımları ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlıdır. çok daha büyük bir şirketin kaderine.
Belki de tek eşdeğeri restoran dünyasıdır; ancak tasarımcılar ve ünlüler genellikle en ünlü şeflerden bile daha yüksek profillere sahiptir ve mali etkisi çok daha fazladır. Sonuç olarak bu durumda da birçok trendde olduğu gibi modanın nereye gittiğini, kültürün nereye gittiğini görmek mümkün. Ya da tam tersi.
Son olarak, Bay Galliano'nun ötesinde, bir zamanlar gözden düşmüş, şimdi yeniden ortaya çıkan kişilerin kısa bir listesi şunları içeriyor:
Eski adıyla Kanye West olarak bilinen sanatçı Ye, kendi ırkçı ve Yahudi karşıtı yorumlarının ardından geniş çapta eleştirildi ve 2022'de kurumsal sözleşmelerini kaybetti. Ancak geçen ay Ye, Marni şovunda ön sırada yer aldı ve şu anda Y/Project'in 10. yıl dönümü kataloğunda Charli XCX ve Tyga ile birlikte görülebiliyor. Adidas onunla olan resmi ilişkisini sonlandırmasına rağmen Yeezy hisselerini tanıtmaya ve satmaya devam ediyor.
Balenciaga, düşük puan alan bir tatil reklam kampanyasının bazı kişilerin markanın çocuk pornografisini desteklediğini iddia etmesine yol açmasının ardından 2022'de bir sosyal medya çetesinin saldırısına uğradı. Artık sadece marka elçileri Kim Kardashian'ın (markanın eski bir hayranıydı, tartışmadan sonra mesafeli davrandı ancak kamuoyu önünde tekrar gruba geri çekildi), Nicole Kidman ve Michelle Yeoh'un onay damgasını taşımakla kalmadı, aynı zamanda yenilendi. Bir yıl sonra dinçlik buldu Son dönemde büyük beğeni toplayan programda kibirli açıklamalar yaptığı için kefaret gömleğini çıkardı.
Dolce & Gabbana, 2018'de, ırksal stereotipleri yayan ve öncesinde büyüklük ve cinsel yönelimle ilgili çok sayıda karalamanın yer aldığı bir reklam kampanyasıyla tüm Çin'i kızdırdığı ortaya çıktığında bir düşüş yaşadı. Marka, 2022'de sadece Kardashian'ın tam bir düğününe sponsor olmakla kalmadı, aynı zamanda Kim ile işbirliği yaptı ve son zamanlarda kırmızı halıda her zaman yer aldı. Hem Usher hem de Alicia Keys, 123,7 milyon izleyicinin izlediği Super Bowl performansında bu markayı giymişti.
Marchesa, Harvey Weinstein'ın eski eşi Georgina Chapman tarafından kuruldu. Etkinlik, Bay Weinstein'ın suç teşkil eden eylemlerinin ortaya çıkmasının hemen ardından sessizliğe büründü, ancak artık Hannah Waddingham ve Padma Lakshmi gibi isimler için bir kez daha ödül töreninin mekanı haline geldi.
2021'de cinsel tacizle suçlanan Alexander Wang, daha sonra hukuki bir mücadele verdi ve geçen yıl New York ve Los Angeles'ın büyük ve iyilerinin katıldığı bir gösteriye ev sahipliği yaptı.
Görelilik teorileri
Modanın kararsızlığını yüzeyselliğinin bir sonucu olarak göz ardı etmek kolaydır – sonuçta moda neredeyse her dört ayda bir değişime yol açan bir endüstridir – ancak daha karmaşık ve anlamlı bir şeyler oluyor olabilir.
Stilist ve aktivist Gabriella Karefa-Johnson, bir kriz karşısında modanın trendine işaret ederek, “Bunun doğrudan sektörün sağduyu ve nezaket konusundaki mevcut takıntısıyla – çatışmasız doğası ve riskten kaçınmayla – ilgili olduğunu düşünüyorum” dedi. Belirsiz bir ekonomik ve politik iklimde riske girmemek; bilinenin dolabında bazı iskeletler olsa bile bilinene dönmek (örneğin, aynı yüz kıllarına sahip beyaz erkek tasarımcılar).
Bay Berg, bunun belki de sadece bir orantı meselesi olduğunu söyledi. Şu anda dünyada o kadar çok gerilim var ki, etkisi o kadar büyük ki, diğer her şey onunla karşılaştırıldığında daha az ciddi görünüyor. Ayrıca şunları söyledi: “Son Amerikan seçimlerinden sonra neyin kabul edilebilir neyin değişmediğine dair tüm parametreler değişti” – ve sadece moda değil. Ona göre, iptal kültürünün kendisi de bir Kovid dönemi fenomeni olabilir.
Fordham Üniversitesi Moda Hukuku Enstitüsü'nün kurucusu Susan Scafidi, “Biraz öfke yorgunluğu yaşıyor olabiliriz” dedi. “Skandal dalgaları olduğunda ilki en kötüsüdür, ancak birlikte kabul ettiğimiz her özür bir sonraki olayın dramını azaltır.”
Bu, özellikle cinsel saldırıdan nefret suçlarına, ırkçı hakaretlerden dernek suçuna kadar özür talep edilen fiillerin çok çeşitli olduğu durumlarda ve mahkemede kovuşturulabilen ve bazen de kovuşturulabilen fiili suçlardan, mahkemede işlenen suçlara kadar ve bu suçlar da dahil olmak üzere doğrudur. kamuoyu mahkemesi.
Bununla birlikte, The Fashion Law web sitesinin kurucusu Julie Zerbo'nun da işaret ettiği gibi, suçun ayrıntıları ve ciddiyeti değişebilir ancak olay örgüsü genel olarak aynıdır. Çevrimiçi bir haykırışla başlarlar, ardından bir özür gelir, “işe odaklanmak” (veya başka bir şeye) için geri çekilme, bir sakinlik dönemi ve ardından azarlanmış ama kabul edilmiş bir yeniden ortaya çıkma gelir. Bu model o kadar öngörülebilir hale geldi ki neredeyse rutin hale geldi. Ve en ciddi olanı en önemsiz olanla birleştirerek tüm vakalara eşit muamele etme eğilimini teşvik eder.
Özellikle ihlaller dikiz aynasında uzaklaştıkça veya yerlerine yenileri geldikçe daha az şok edici göründüğü için. Dikkat sürelerinin kısaldığı bir dünyada, insanlar aynı anda ancak bu kadar çok yanlışa dikkat edebilirler.
Yanlışları dile getirme istekliliğiyle öne çıkan moda gözlemcisi Instagram hesabı Diet Prada'nın kurucularının, bu makale için yorum yapmayı reddetmeleri ve modayı daha geniş bir şekilde ele almaları muhtemelen tesadüf değildir.
Suç ve Ceza
Affedilmeyecek bir şey var mı? Bayan Scafidi, “Önceki statülerini geri kazanamayanlar için – Anand Jon ve Harvey Weinstein akla geliyor – temel neden, ihlallerin adalet sisteminin müdahale edecek kadar ciddi olmasıdır” dedi.
Bayan Zerbo'nun da söylediği gibi, örneğin Fashion X'in yankı odasında olup bitenler ile küresel tüketicinin bildiklerinin farklı olabileceğini de belirtmekte fayda var. Balenciaga hiçbir zaman Batı'da olduğu gibi Asya'da da aynı yenilgiyi yaşamadı. Ünlüler, Çin felaketinden sonraki birkaç ay boyunca Dolce & Gabbana konusunda temkinli davranırken, kısa süre sonra kırmızı halılar (ve couture fantezisi için İtalya'ya bedava geziler) çağrısıyla ortaya çıktılar.
Bayan Karefa-Johnson, “Bu insanların hiçbiri aslında iptal edilmedi” dedi. Sadece ilgi odağının dışında tutuldular. “Bir noktada o kadar çok zaman geçiyor ki, iptal edilen kişiler işleri, kalan 'dehaları', para kazanma potansiyelleri veya hiçbir zaman tamamen değer kaybetmeyen sosyal sermayeleri aracılığıyla kendilerini iptal edebiliyorlar” dedi.
İptal edilen tasarımcılardan en az üçünün, modaya dönüşünün düzenlenmesine yardımcı olduğu Bay Galliano'nun geri dönüşünde etkili olan Vogue'un editörü Anna Wintour; 2018 yılında Vogue'da kendisine yer veren Bayan Chapman; ve Balenciaga'nın geçen yılın başlarında kusurunu açıkladığı Demna – bu daha çok mafya zihniyetine dönüşün ardından yapılan bir düzeltme.
Bir e-postasında “Benim için bu sadece bağışlamayla ilgili değil, aynı zamanda insanları ilk etapta ne kadar sert bir şekilde yargıladığımızla da ilgili” diye yazdı. “Kültürümüzün kınamaya, belirli suçların veya hataların affedilemez olduğuna dair kesinlik hissine doğru çok hızlı ilerlediğine inanıyorum. Gerçek şu ki, hikayenin tamamını nadiren biliyoruz ve hepimiz yanılabiliriz.
Bayan Wintour bazı davranışların affedilemez olduğunu kabul etmesine rağmen, neyin böyle kabul edilebileceğini belirtmeyi reddetti, ancak muhtemelen Bayan Scafidi'nin bahsettiği vakalar gibi vakalar suç teşkil ediyordu. Genel olarak, “Daha az değil, daha fazla şefkat, anlayış ve bağışlayıcılık göstermemiz gerekiyor” dedi.
Affedebilir misin ama unutamaz mısın?
Sorun şu: Pişmanlığı nasıl ölçersiniz? Hiç kimse bir başkasının ruhuna bakamaz. Uzun vadede zarar gören tarafa fayda sağlayacak para mı? Fabrikanın kendisinde mi? Kamuoyunda utandırmak, neyin kefaret teşkil ettiği ve bunun nasıl değerlendirilebileceği veya değerlendirilmesi gerektiği konusunda kamuoyunun anlaşmasını gerektirir ve bu, ele alınması çok daha zor bir konudur. Aslında omuz silkip yola devam etmek daha kolaydır.
Bayan Karefa-Johnson, “Kendi adıma konuşmak gerekirse Dolce & Gabbana'yı affetmedim” dedi. Geçtiğimiz beş yıl boyunca bu markanın kıyafetlerini fotoğraflamayı reddetti, bunun nedeni kısmen halkın özrünü ikna edici bulmamasıydı. “Benim için kurtuluşa giden çok açık bir yol var. Bu daha çok mali tazminata benziyor.”
Bayan Scafidi sorunun şu olduğunu söyledi: “Sonuçta tüketiciler moda kararlarını arkalarındaki tasarımcıya bakmak yerine aynaya bakarak veriyorlar. “Gösterişli bir bakıştan uzaklaşmak ve görünmez bir ilkeyi sürdürmek zor olabilir.” .” Tüketiciler ve cüzdanları nereye giderse şirketler de onu takip eder. Bir dereceye kadar bu her zaman böyle olmuştur.
Bayan Scafidi, Coco Chanel'in Nazi işbirlikçisi rolüne rağmen, markanın dünya çapında şıklığın simgesi olarak kabul görmeye devam ettiğine işaret ederek, “Bir tasarımcının kamusal affının kaynağı, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Chanel olabilir” diye devam etti. artık kurgusal Apple TV+ dizisi The New Look'ta anlatılıyor.
Bayan Scafidi, “Bize onun Nazi çağrışımlarını hatırlatan her biyografi veya dramatizasyonla birlikte, 2,55 dolarlık çantanın fiyatı biraz daha artıyor gibi görünüyor” dedi. Para hakkında konuşmadı.