canvade
Yeni Üye
sevgiyle göz kırp
50’lerde büyüdüğüm için ailemin öpüştüğünü, sarıldığını veya “Seni seviyorum” dediğini hiç görmedim. Bunun yerine, benim çocukluğum gibi, evlilikleri alay ve sessizlik üzerineydi. Babamın kış ölümünün ardından annem telesekreterindeki mesajların bir kopyasını istedi – babam hayattaykendi. Orijinal kaseti kopyaladığımda, “Tatlım”, “Sevgilim”, “Canım” diye fısıldadığını duydum. Sözlerinin arasına havayı koklayan öpücükler serpiştirilmişti. En uzun mesajı, eski beyaz Pontiac Bonneville’lerinin arka koltuğunda oturan, aşklarının camları buğulandıran hatırasıydı. — Margaret Mariam Rosenthal
Neden?
Tokyo’da bir goth kulübünde bir gece hayatımı değiştirdi. Frankenstein’ın gelini gibi giyinen ve “O-ho-ho-ho!” Dans pistini alt üst ettikten sonra Yukiro’ya tekrar takılmak isteyip istemediğini sordum. “Neden olmasın?” sloganıyla yanıt verdi. On yıl sonra, bir düzine ülkedeki gece kulüplerinde kıkırdıyor ve moda yapıyorduk. Yukiro, Lübnanlı trans sanatçılardan Hindistan’ın Hicret’ine (üçüncü cinsiyet) kadar onun sarsılmaz cesaretini paylaşan sayısız kişiye gözlerimi açtı. Yabancılar bir travestinin neden “ghoul en iyi arkadaşım” olduğunu merak ettiklerinde, “Neden olmasın?” diye yanıt veririm. La Carmina
Bakışlarını karşılamayı reddediyor
Bazen queer aşkta, bitene kadar aşk olduğunun farkına varmazsın. Onu en son neredeyse bir yıl önce üniversiteden mezun olduğumuzda görmüştüm. Sadece birkaç sıra önümdeydi. Gözümün ucuyla, belki istemeden, belki de istemeden bana baktığını görmeye devam ettim. Mezunlar alayına katılmak için ayağa kalktığında, bu sefer doğrudan bana baktı. Bakışlarını karşılamayı reddettim. Artık ayrı eyaletler olduğumuza ve tüm bağlantımızı kaybettiğimize göre, kaçırılmış bir fırsatın rahatsız edici hissinden kurtulamıyorum. — Grace Del Vecchio
asla üvey annesi
İlk tanıştığımızda, dört genç yüz de büyük bir belirsizlikle bana baktı. Arkadaşımın çocukları 2 ile 12 yaşları arasındaydı. Zamanla çocuklar ve ben artık yabancı değildik. Sonunda beni kabul ettiler. Yakında onu sevmeye başladım. Babasıyla ayrılalı 13 yıl oldu ama onlarla olan ilişkim kopmadı. Aslında, daha da güçlendi. Bir düğüne ve birçok mezuniyete davet edildim ve orada olmaktan her zaman mutluyum. Hiçbir zaman onun üvey annesi olmadım ama onun ailesi olduğu gibi ben de onun ailesiyim. — Connie Minsky
En küçük oğlunun üniversite derecesi (lei takıyor). Ortadayım.
50’lerde büyüdüğüm için ailemin öpüştüğünü, sarıldığını veya “Seni seviyorum” dediğini hiç görmedim. Bunun yerine, benim çocukluğum gibi, evlilikleri alay ve sessizlik üzerineydi. Babamın kış ölümünün ardından annem telesekreterindeki mesajların bir kopyasını istedi – babam hayattaykendi. Orijinal kaseti kopyaladığımda, “Tatlım”, “Sevgilim”, “Canım” diye fısıldadığını duydum. Sözlerinin arasına havayı koklayan öpücükler serpiştirilmişti. En uzun mesajı, eski beyaz Pontiac Bonneville’lerinin arka koltuğunda oturan, aşklarının camları buğulandıran hatırasıydı. — Margaret Mariam Rosenthal
Neden?
Tokyo’da bir goth kulübünde bir gece hayatımı değiştirdi. Frankenstein’ın gelini gibi giyinen ve “O-ho-ho-ho!” Dans pistini alt üst ettikten sonra Yukiro’ya tekrar takılmak isteyip istemediğini sordum. “Neden olmasın?” sloganıyla yanıt verdi. On yıl sonra, bir düzine ülkedeki gece kulüplerinde kıkırdıyor ve moda yapıyorduk. Yukiro, Lübnanlı trans sanatçılardan Hindistan’ın Hicret’ine (üçüncü cinsiyet) kadar onun sarsılmaz cesaretini paylaşan sayısız kişiye gözlerimi açtı. Yabancılar bir travestinin neden “ghoul en iyi arkadaşım” olduğunu merak ettiklerinde, “Neden olmasın?” diye yanıt veririm. La Carmina
Bakışlarını karşılamayı reddediyor
Bazen queer aşkta, bitene kadar aşk olduğunun farkına varmazsın. Onu en son neredeyse bir yıl önce üniversiteden mezun olduğumuzda görmüştüm. Sadece birkaç sıra önümdeydi. Gözümün ucuyla, belki istemeden, belki de istemeden bana baktığını görmeye devam ettim. Mezunlar alayına katılmak için ayağa kalktığında, bu sefer doğrudan bana baktı. Bakışlarını karşılamayı reddettim. Artık ayrı eyaletler olduğumuza ve tüm bağlantımızı kaybettiğimize göre, kaçırılmış bir fırsatın rahatsız edici hissinden kurtulamıyorum. — Grace Del Vecchio
asla üvey annesi
İlk tanıştığımızda, dört genç yüz de büyük bir belirsizlikle bana baktı. Arkadaşımın çocukları 2 ile 12 yaşları arasındaydı. Zamanla çocuklar ve ben artık yabancı değildik. Sonunda beni kabul ettiler. Yakında onu sevmeye başladım. Babasıyla ayrılalı 13 yıl oldu ama onlarla olan ilişkim kopmadı. Aslında, daha da güçlendi. Bir düğüne ve birçok mezuniyete davet edildim ve orada olmaktan her zaman mutluyum. Hiçbir zaman onun üvey annesi olmadım ama onun ailesi olduğu gibi ben de onun ailesiyim. — Connie Minsky
En küçük oğlunun üniversite derecesi (lei takıyor). Ortadayım.