Bugünlerde çok sık duyulan bir soru: ABD Kongresi, Başkan Donald Trump’ın görevden alınmasına doğru gidebilir mi (veya gitmeli mi)? Dikkate alınması gereken üç yön vardır. Suçlamayı haklı çıkaracak yasal ve olgusal unsurlar var mı? Bunu yapacak siyasi irade var mı? Ve sonra, bu iyi bir fikir mi?
Şimdilik, bence, ciddi bir görevden alma girişimini haklı çıkaracak hiçbir unsur yok. Rus hükümetinin ABD seçimlerini Trump’ın lehine etkilemek için elinden geleni yaptığına şüphe yok, ancak bana Trump’ın kampanyası ile Rus gizli servisleri arasında herhangi bir gerçek gizli anlaşma olması pek olası görünmüyor. Açıktır ki, Ruslar Trump’ın çevresindeki bazı kişilerle temas kurmaya çalıştılar ve bazılarının (bazıları açgözlülükten, bazıları saflıktan) oyun oynadılar. Ancak, örneğin, Demokratik kampanya belgelerinin sızdırılmasını veya buna benzer herhangi bir şeyi koordine ettiklerini hayal etmek zor. Öte yandan, Trump ile Rusya arasındaki ilişkide garip bir şey var: Trump’ın şirketinin olası finansal ilişkileri hakkında her şeyi bilmiyoruz ve genel olarak Rusya’ya düşman bir partide sağcı olan Trump’ın olması biraz tuhaf görünüyor. – asla Putin’e karşı eleştirel bir söz söyleme. Ancak önemli yeni unsurlar ortaya çıkmadıkça – gizli anlaşma veya uzlaşmacı ekonomik anlaşmaların kanıtı – seçilmiş bir başkanın görevinden alınmasına yönelik tarihsel olarak çok önemli kararı haklı çıkarmak zor olacaktır.
Pek çok şey elbette siyasi iradeye bağlıdır. Şimdilik, Cumhuriyetçiler hem Temsilciler Meclisi’nin hem de Senato’nun kontrolüne sahipler ve pek çoğu özel olarak Trump’ı başkanlık için uygunsuz ve tehlikeli bir adam olarak görse de, Demokrat rakiplerine yardım etmek için herhangi bir şey yapmaya isteksizler. Trump’tan hoşlanmasalar da, çoğunluğa atlamaktan mutlu oldular. Trump’ı ancak siyasi yanlarına zarar verecek kadar toksik hale geldiğine ikna olduklarında terk edecekler. Trump’ın onay oranının yüzde 40’ın altına düşmesini endişeyle izlediler, ancak özel seçimlerde iki Cumhuriyetçi adayın zaferiyle kesinlikle rahatladılar (Trump yönetiminde hizmet etmek için Kongre’den ayrılan milletvekillerinin boş bıraktığı koltuklar). Demokratlar 2018’de Kongre’yi geri alırsa, oyun yeniden başlayacak: görevden alma konusunda oy verecek sayılara sahip olacaklar.
Günaha çok güçlü olurdu. Trump’ı demokrasi ve belki de dünya için bir tehdit olarak görmek kesinlikle anlaşılabilir. Ancak İtalya’nın Berlusconi ile olan deneyimine dayanarak çok dikkatli olurdum. 1994’te Berlusconi’yi hükümet çoğunluğundan mahrum bırakan Umberto Bossi’nin sözde dönüşü sırasında Indro Montanelli’nin sözlerini çok iyi hatırlıyorum: “İtalyanlar Berlusconi’ye karşı bağışıklık kazanmalı ve bunu yapmak için iyi bir doza ihtiyaçları var.” Bossi’nin dönüşü biraz anti-demokratik bir siyasi manevraydı: Berlusconi seçimleri kazanmıştı ve bu seçimler onun siyasi bir stratejiyle yönetmesini engelledi. Aynı şekilde, Trump’ın halkı, adamlarının bir parlamento manevrası için atıldığını görürse, popülist öfke daha da güçlenir. Öte yandan, kendi yetersizliği ve tutmadığı birçok söz nedeniyle görevinin sonunda kaybederse, bu sadece Trump’ın değil, Trump fenomeninin de sonu olabilir. Görevden alma, Demokratlar için bir tür kısayol, nefret edilen Trump’ı ortadan kaldırmanın kolay bir yolu. Ancak 2012’de Barack Obama’ya oy veren ve 2016’da partiyi terk eden seçmenlerin önemli bir bölümünün güvenini yeniden kazanmak gibi daha zor ve yine de gerekli olan işin yerini alamaz.
Kategorilenmemiş | 6 Yorum »
Pek çok şey elbette siyasi iradeye bağlıdır. Şimdilik, Cumhuriyetçiler hem Temsilciler Meclisi’nin hem de Senato’nun kontrolüne sahipler ve pek çoğu özel olarak Trump’ı başkanlık için uygunsuz ve tehlikeli bir adam olarak görse de, Demokrat rakiplerine yardım etmek için herhangi bir şey yapmaya isteksizler. Trump’tan hoşlanmasalar da, çoğunluğa atlamaktan mutlu oldular. Trump’ı ancak siyasi yanlarına zarar verecek kadar toksik hale geldiğine ikna olduklarında terk edecekler. Trump’ın onay oranının yüzde 40’ın altına düşmesini endişeyle izlediler, ancak özel seçimlerde iki Cumhuriyetçi adayın zaferiyle kesinlikle rahatladılar (Trump yönetiminde hizmet etmek için Kongre’den ayrılan milletvekillerinin boş bıraktığı koltuklar). Demokratlar 2018’de Kongre’yi geri alırsa, oyun yeniden başlayacak: görevden alma konusunda oy verecek sayılara sahip olacaklar.
Günaha çok güçlü olurdu. Trump’ı demokrasi ve belki de dünya için bir tehdit olarak görmek kesinlikle anlaşılabilir. Ancak İtalya’nın Berlusconi ile olan deneyimine dayanarak çok dikkatli olurdum. 1994’te Berlusconi’yi hükümet çoğunluğundan mahrum bırakan Umberto Bossi’nin sözde dönüşü sırasında Indro Montanelli’nin sözlerini çok iyi hatırlıyorum: “İtalyanlar Berlusconi’ye karşı bağışıklık kazanmalı ve bunu yapmak için iyi bir doza ihtiyaçları var.” Bossi’nin dönüşü biraz anti-demokratik bir siyasi manevraydı: Berlusconi seçimleri kazanmıştı ve bu seçimler onun siyasi bir stratejiyle yönetmesini engelledi. Aynı şekilde, Trump’ın halkı, adamlarının bir parlamento manevrası için atıldığını görürse, popülist öfke daha da güçlenir. Öte yandan, kendi yetersizliği ve tutmadığı birçok söz nedeniyle görevinin sonunda kaybederse, bu sadece Trump’ın değil, Trump fenomeninin de sonu olabilir. Görevden alma, Demokratlar için bir tür kısayol, nefret edilen Trump’ı ortadan kaldırmanın kolay bir yolu. Ancak 2012’de Barack Obama’ya oy veren ve 2016’da partiyi terk eden seçmenlerin önemli bir bölümünün güvenini yeniden kazanmak gibi daha zor ve yine de gerekli olan işin yerini alamaz.
Kategorilenmemiş | 6 Yorum »