canvade
Yeni Üye
Bir stil ne zaman klasik olur? Dar kot pantolonların hala moda olup olmadığına dair tüm tartışmaları okudum, ancak belirli bir stil klasikse, her zaman moda değil mi? Özellikle vücut tipinize uygunsa? – Nisha, New York Şehri
“Klasik” herkesin ortalıkta dolaştığı ama neredeyse hiç kimsenin tanımlayamadığı kelimelerden biridir. Çoğu insanın klasikleri tanımlamaya yönelik tutumu, Yüksek Mahkeme Yargıcı Potter Stewart’ın Jacobellis v. Ohio davasında pornografiyle ilgili klasik sözlerini yansıtıyor gibi görünüyor: “Gördüğümde anlıyorum.”
Bir klasiğin ne olduğu sorusuna şimdiye kadar bulduğum en iyi yanıtlar, Italo Calvino’nun 1986’da New York Review of Books’ta yayınlanan “Klasikleri Neden Okuyalım?” başlıklı makalesinden geliyor. Kitaplardan bahsediyordu ama Yargıç Stewart’ın porno tanımı gibi, sözleri de klasik kıyafetleri, özellikle de 14 kısa tanımdan oluşan bir diziyi oldukça iyi açıklıyor. Benim üç favorim:
Bir eserin klasik haline geldiği anı tam olarak belirlemek neredeyse imkansızdır çünkü etiket sonradan akla gelen bir düşünce olarak eklenmiştir. Tarihin galipler tarafından yazıldığı söylenir ve aynı şekilde klasikler de gelecek tarafından kutsanır. (Belki de benim için bir klasik olan “pulvisküler” kelimesi hariç.)
Ancak Proenza Schouler tasarımcıları Lazaro Hernandez ve Jack McCollough’un konuyu tartıştığımızda söylediği gibi unutmayın: Bir klasiğin amacı, her türlü tarzın ötesine geçmesidir. Bir klasiğin klasik olmasının nedenlerinden biri, temel kimliğini kaybetmeden çağdaş tarzları yansıtacak şekilde değişebilmesidir.
Örneğin beyaz gömlekler, trençkotlar, küçük siyah elbiseler ve önü düz pantolonlar gibi moda klasiklerini düşünün. Her birimiz için ve her çağda bir çokluk içerirler. Beller ve paçalar daha yüksek veya daha alçak olabilir, omuzlar daha küçük veya daha geniş olabilir, vücut kesimleri gevşek veya vücuda oturabilir ancak temel şekil korunur.
“Klasik” herkesin ortalıkta dolaştığı ama neredeyse hiç kimsenin tanımlayamadığı kelimelerden biridir. Çoğu insanın klasikleri tanımlamaya yönelik tutumu, Yüksek Mahkeme Yargıcı Potter Stewart’ın Jacobellis v. Ohio davasında pornografiyle ilgili klasik sözlerini yansıtıyor gibi görünüyor: “Gördüğümde anlıyorum.”
Bir klasiğin ne olduğu sorusuna şimdiye kadar bulduğum en iyi yanıtlar, Italo Calvino’nun 1986’da New York Review of Books’ta yayınlanan “Klasikleri Neden Okuyalım?” başlıklı makalesinden geliyor. Kitaplardan bahsediyordu ama Yargıç Stewart’ın porno tanımı gibi, sözleri de klasik kıyafetleri, özellikle de 14 kısa tanımdan oluşan bir diziyi oldukça iyi açıklıyor. Benim üç favorim:
“Klasik, okuyucularına söyleyeceği her şeyi asla tüketmemiş bir kitaptır.”
“Klasik, sürekli olarak kendi etrafında tozlu bir eleştirel söylem bulutu yaratan ama her zaman parçacıklardan kurtulan bir çalışmadır.”
“’Sizin’ klasiğiniz, kayıtsız kalamayacağınız, kendinizi onunla ilişkili, hatta ona karşıt olarak tanımlamanıza yardımcı olacak bir kitaptır.”
Bir eserin klasik haline geldiği anı tam olarak belirlemek neredeyse imkansızdır çünkü etiket sonradan akla gelen bir düşünce olarak eklenmiştir. Tarihin galipler tarafından yazıldığı söylenir ve aynı şekilde klasikler de gelecek tarafından kutsanır. (Belki de benim için bir klasik olan “pulvisküler” kelimesi hariç.)
Ancak Proenza Schouler tasarımcıları Lazaro Hernandez ve Jack McCollough’un konuyu tartıştığımızda söylediği gibi unutmayın: Bir klasiğin amacı, her türlü tarzın ötesine geçmesidir. Bir klasiğin klasik olmasının nedenlerinden biri, temel kimliğini kaybetmeden çağdaş tarzları yansıtacak şekilde değişebilmesidir.
Örneğin beyaz gömlekler, trençkotlar, küçük siyah elbiseler ve önü düz pantolonlar gibi moda klasiklerini düşünün. Her birimiz için ve her çağda bir çokluk içerirler. Beller ve paçalar daha yüksek veya daha alçak olabilir, omuzlar daha küçük veya daha geniş olabilir, vücut kesimleri gevşek veya vücuda oturabilir ancak temel şekil korunur.