canvade
Yeni Üye
Beş yıl önce moda evi Seema Gujral’ın Delhi’deki fabrikasını ziyaret eden Aisha Rawji, nakış, boncuk ve payetlerle süslenmiş beyaz ağ kumaştan oluşan bir modele aşık oldu. Los Angeles’ta Hollywood romantik komedileriyle büyümüş bir Hintli Amerikalı moda tasarımcısı olarak bu ona çekici gelmişti.
Etek ve bluzdan oluşan bir Güney Asya kıyafeti olan lehenga’nın bir parçasıydı ve Bayan Rawji gibi birçok Müslüman kadının evlenmek için giydiği renk olan beyazdı. Ancak “nakışta Batılı bir gelinlik gibi hissettiren bir şeyler vardı” dedi.
“‘Evlendiğimde ben de bunu giyeceğim’ dedim.”
Sonuçta, 31 yaşında olan ve Los Angeles’ta yaşayan Bayan Rawji, Ekim 2022’de Afzal Jasani ile olan düğününde lehenga giymedi; gümüş pullu, özel yapım yosun yeşili bir elbise giydi. Ama kız kardeşi Sasha Rawji bunu yaptı. Ve şu anda, Los Angeles’ta bir mağaza açmadan önce 2017 yılında e-ticarete başlayan Bayan Rawji’nin Güney Asya butiği Kynah’da en çok satan lehenga.
Güney Asya düğünleri başlı başına bir kültür haline geldi. Bölgeye ve dine göre farklılık gösterse de bu etkinlikler, son derece süslü kıyafetler, sonsuz büfeler, uzun törenler ve sayıları binlerceyi bulan kapsamlı davetli listelerini çağrıştırabilir.
Ancak pek çok genç Güney Asyalı Amerikalı, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüyen veya Güney Asyalı olmayan biriyle evlenmeyi seçenler, ikili kimliklerini yansıtan düğünler planlıyor. Bad Bunny ve Bollywood’u karıştıran resepsiyon çalma listeleri ve çelenk değişiminin yanı sıra “yaparım” içeren törenlerle gelenekleri özgürce karıştırıp modernleştiriyorlar. Kıyafetleri çoğu zaman ebeveynlerininkine benzemiyor.
Törenlerinde Hindu kutsal metinlerini ilerici bir bakış açısıyla yorumlayan bir pandit olan Sushma Dwivedi, “Bu ikilikte daha fazla rahatlık ve güven var” dedi. Çiftlerin şunu aktardığını söyledi: “‘Amerikalı olduğum kadar Hint’im de.”
Sonuçta bu ihtiyaçları karşılayacak bir sektör ortaya çıktı.
2020 yılında Bayan Rawji butiğinde Aisha Rao, Papa Don’t Preach ve Amit Aggarwal gibi daha az geleneksel renkleri ve silüetleri tercih eden Güney Asyalı tasarımcıların gelinlik kıyafetlerini satmaya başladı. Kynah’nın modelleri Hindistan’da fotoğraf çekimleri yapmak yerine Metropolitan Sanat Müzesi’nin merdivenlerinde ve Hollywood Tepeleri’ndeki bir malikanede lehengalarla poz verdi.
Elbiseler bir ipe asılıydı. 2020’den 2021’e kadar mağazanın satışları yüzde 650 arttı. Bayan Rawji, Kynah’nın 2020’nin tamamında kazandığını artık bir aydan kısa bir sürede kazandığını söyledi ve bazı Hintli tasarımcıların yırtmaçlı etekler gibi belirli Batı trendlerini bile takip ettiğini ekledi.
Mumbai’deki Papa Don’t Preach’in kurucusu Shubhika Sharma, müşterilerinin çoğunluğunun Güney Asyalı Amerikalılar olduğunu söyledi. Şirketi, gelinler arasında popüler olan tulumlar ve kemerli lehengalar gibi kıyafetlerle tanınıyor. Hindu gelinleri için geleneksel bir renk olan kırmızıyı nadiren tasarlıyor.
Güney Asyalı bir gurbetçi olan Bayan Sharma, “Bu benim Desi olmanın ne anlama geldiğine dair versiyonum” dedi. “Bu onlara nostaljiyle pek de iç içe olmayan bir dil kazandırdı.”
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok Güney Asyalı düğün planlayıcısı, bu hibrit yaklaşımların giderek norm haline geldiğini söyledi.
New York City’den Premini Events’i yöneten Elizabeth Priya Kumar, Hint yemekleri sunmayan Güney Asya düğünleri planladı; imamın Müslüman düğünlerinde geleneksel olmayan kişiselleştirilmiş yeminleri törene dahil ettiği; ya da düğünden önce müzik ve dansla dolu bir gece olan sangeet’in havuz kenarında ya da bir mağarada yapıldığı yer.
“Biz sangeet’e sangeet demiyoruz” dedi. “Biz buna mağarada çılgınlık adını verdik.”
Bayan Kumar, Union, New Jersey’de Hintli Hıristiyan bir evde büyüdü ve öncelikle kilise düğünlerine katıldı. Kariyerine başladığında “Gerçekten güvensizdim” dedi. “Bir Hint düğünü planlayacak kadar Hintli hissetmedim.”
Ancak çok geçmeden aynı şeyleri hisseden birçok Güney Asyalı Amerikalının olduğunu fark etti. Onun yaklaşımı, “Amerika doğumlu Hintli çocuğun kökleriyle hâlâ temas halinde kalmasının neredeyse bir yolu, çünkü bazılarımız için artık orada kimse yaşamadığı için Hindistan’a geri dönmek için bir neden kalmayabilir.” “Hindistan bizim için.”
Düğün hakkında “Bu, nesiller arası uçurumun kapatılmasına yardımcı olacak” dedi.
38 yaşındaki Manraj ve 37 yaşındaki Sharon Parmar, düğünlerini Ekim 2020’de Moosic, Pensilvanya’da pembe dekoru ve palmiye ağaçları Beverly Hills Oteli’ni anımsatan bir sangeet ile kutladılar. Manhattan’da yaşayan çift, hem Bollywood şarkısı “Suit Suit” hem de Haley Reinhart’ın “Can’t Help Falling in Love” şarkısının cover’ında dans etti.
Ancak aileleri Hindistan’ın Pencaplı Sihleri olduğundan geleneksel bir Sih töreni istiyorlardı. Sağlık hizmetlerinde çalışan Bay Parmar, türban taktı ve sakalını uzatırken, satış bölümünde çalışan Bayan Parmar’ın kardeşleri, kutsal bir Sih metni olan Guru Granth Sahib’in etrafında dönerken ona rehberlik etti.
Bay Parmar, “Bu gelenek ve göreneklerin anlamını anlamak çok daha güçlü hissettiriyor” dedi.
New York ve Miami’de yaşayan deneyimli bir etkinlik planlamacısı Sonal Shah, geçmişte Güney Asya düğünlerinin öncelikle ebeveynler tarafından dikte edildiğini söyledi. Çiftler bazı konularda sıklıkla ailelerini dahil etse de kararları verenlerin çiftler olduğunu söyledi.
2018 yılında Bayan Shah, Dr. Amit Patel (45) ve Martin Fulton (36), Franklin Lakes, New Jersey’de yaşayan onkolog ve girişimci. Damat Tarun Tahiliani’den değişti Sherwaniler Hindu ve Hıristiyan törenleri arasında smokin giyerler. Çift, adını Mariah Carey şarkılarından alan kakule ve hurma yaprağı içeren Hint esintili içecekler servis etti.
Bayan Shah, “Bu yeni nesil Güney Asyalı çiftlerin ihtiyaçlarına uyum sağlayabilecek ve uyum sağlayabilecek yeni bir sağlayıcı grubu bulmamız gerekiyordu” dedi.
New York merkezli Birch Event Design’ın kıdemli etkinlik tasarımcısı Vikram Panicker böyle bir satıcıdır. Çiftlerin artık önceden belirlenmiş birkaç tasarım arasında seçim yapmadığını söyledi. Her çiçeğin türüne kadar her şeyin kendi hayatlarına uygun olmasını istiyorlar. Bir zamanlar düzenli olarak kullandığı fil heykelleri ve Rajasthani sütunlarının şu anda “sadece toz topladığını” söyledi.
Los Angeles’ta yaşayan bağımsız kına sanatçısı Neha Assar, gelin kınası tasarımlarının artık soyunma numaraları, şehir silüeti ve futbol maskotlarını içerdiğini söyledi. “Amerika’nın ‘Bu benim’ hissini istiyorlar. “Ben burada büyüdüm” dedi.
Ve bu etkinlikler çok bireysel olduğundan, geleneksel rotadan daha pahalı olabilirler. Bayan Shah, planladığı kutlamaların bütçesinin genellikle 800.000 ila 2 milyon dolar arasında olduğunu söyledi.
“The Other One Percent: Indians in America” kitabının yazarı Sanjoy Chakravorty, bu düğünlerin ABD’de Güney Asyalıların yükselişinin en açık örnekleri arasında yer aldığını söyledi. “Sadece yirmi veya otuz yıl önce Güney Asyalılar çok daha az görünürdü” dedi. Bugün onlar girişimciler, işletme yöneticileri, doktorlar, politikacılar ve avukatlardır.
Bu değişimler ABD ile de sınırlı değil. Hindistan’da da, özellikle üst sınıflar arasındaki düğünler, Bollywood filmlerinden ve Ranveer Singh ve Alia Bhatt gibi ünlü aktörlerin yaşam tarzlarından etkilenerek gelişiyor. Bay Chakravorty, bu eğilimlerin diasporaya ulaştığını söyledi.
Düğünlerin “büyük ölçüde bir statü göstergesi ve statü kazanma yöntemi” olduğunu söyledi.
Diğerleri onları farklı görüyor.
Evliliği risk sermayedarı Sheel Mohnot (41) ile olan San Franciscolu avukat Amruta Godbole (37), “Medyada daha fazla Kızılderili gördükçe, Hint-Amerikan kültürünün çok yekpare olduğu ve kendi kendine değiştiği fikri ortaya çıkıyor” dedi. Eylül ayında hem Burning Man’de hem de Morelos, Meksika’daki bir çiftlikte gerçekleşti. “Hintli bir düğün yapabilirsiniz, Hintli olabilirsiniz ve bu, her şeyi belirli bir şekilde yapmanız gerektiği anlamına gelmez.”
Etek ve bluzdan oluşan bir Güney Asya kıyafeti olan lehenga’nın bir parçasıydı ve Bayan Rawji gibi birçok Müslüman kadının evlenmek için giydiği renk olan beyazdı. Ancak “nakışta Batılı bir gelinlik gibi hissettiren bir şeyler vardı” dedi.
“‘Evlendiğimde ben de bunu giyeceğim’ dedim.”
Sonuçta, 31 yaşında olan ve Los Angeles’ta yaşayan Bayan Rawji, Ekim 2022’de Afzal Jasani ile olan düğününde lehenga giymedi; gümüş pullu, özel yapım yosun yeşili bir elbise giydi. Ama kız kardeşi Sasha Rawji bunu yaptı. Ve şu anda, Los Angeles’ta bir mağaza açmadan önce 2017 yılında e-ticarete başlayan Bayan Rawji’nin Güney Asya butiği Kynah’da en çok satan lehenga.
Güney Asya düğünleri başlı başına bir kültür haline geldi. Bölgeye ve dine göre farklılık gösterse de bu etkinlikler, son derece süslü kıyafetler, sonsuz büfeler, uzun törenler ve sayıları binlerceyi bulan kapsamlı davetli listelerini çağrıştırabilir.
Ancak pek çok genç Güney Asyalı Amerikalı, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüyen veya Güney Asyalı olmayan biriyle evlenmeyi seçenler, ikili kimliklerini yansıtan düğünler planlıyor. Bad Bunny ve Bollywood’u karıştıran resepsiyon çalma listeleri ve çelenk değişiminin yanı sıra “yaparım” içeren törenlerle gelenekleri özgürce karıştırıp modernleştiriyorlar. Kıyafetleri çoğu zaman ebeveynlerininkine benzemiyor.
Törenlerinde Hindu kutsal metinlerini ilerici bir bakış açısıyla yorumlayan bir pandit olan Sushma Dwivedi, “Bu ikilikte daha fazla rahatlık ve güven var” dedi. Çiftlerin şunu aktardığını söyledi: “‘Amerikalı olduğum kadar Hint’im de.”
Sonuçta bu ihtiyaçları karşılayacak bir sektör ortaya çıktı.
2020 yılında Bayan Rawji butiğinde Aisha Rao, Papa Don’t Preach ve Amit Aggarwal gibi daha az geleneksel renkleri ve silüetleri tercih eden Güney Asyalı tasarımcıların gelinlik kıyafetlerini satmaya başladı. Kynah’nın modelleri Hindistan’da fotoğraf çekimleri yapmak yerine Metropolitan Sanat Müzesi’nin merdivenlerinde ve Hollywood Tepeleri’ndeki bir malikanede lehengalarla poz verdi.
Elbiseler bir ipe asılıydı. 2020’den 2021’e kadar mağazanın satışları yüzde 650 arttı. Bayan Rawji, Kynah’nın 2020’nin tamamında kazandığını artık bir aydan kısa bir sürede kazandığını söyledi ve bazı Hintli tasarımcıların yırtmaçlı etekler gibi belirli Batı trendlerini bile takip ettiğini ekledi.
Mumbai’deki Papa Don’t Preach’in kurucusu Shubhika Sharma, müşterilerinin çoğunluğunun Güney Asyalı Amerikalılar olduğunu söyledi. Şirketi, gelinler arasında popüler olan tulumlar ve kemerli lehengalar gibi kıyafetlerle tanınıyor. Hindu gelinleri için geleneksel bir renk olan kırmızıyı nadiren tasarlıyor.
Güney Asyalı bir gurbetçi olan Bayan Sharma, “Bu benim Desi olmanın ne anlama geldiğine dair versiyonum” dedi. “Bu onlara nostaljiyle pek de iç içe olmayan bir dil kazandırdı.”
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok Güney Asyalı düğün planlayıcısı, bu hibrit yaklaşımların giderek norm haline geldiğini söyledi.
New York City’den Premini Events’i yöneten Elizabeth Priya Kumar, Hint yemekleri sunmayan Güney Asya düğünleri planladı; imamın Müslüman düğünlerinde geleneksel olmayan kişiselleştirilmiş yeminleri törene dahil ettiği; ya da düğünden önce müzik ve dansla dolu bir gece olan sangeet’in havuz kenarında ya da bir mağarada yapıldığı yer.
“Biz sangeet’e sangeet demiyoruz” dedi. “Biz buna mağarada çılgınlık adını verdik.”
Bayan Kumar, Union, New Jersey’de Hintli Hıristiyan bir evde büyüdü ve öncelikle kilise düğünlerine katıldı. Kariyerine başladığında “Gerçekten güvensizdim” dedi. “Bir Hint düğünü planlayacak kadar Hintli hissetmedim.”
Ancak çok geçmeden aynı şeyleri hisseden birçok Güney Asyalı Amerikalının olduğunu fark etti. Onun yaklaşımı, “Amerika doğumlu Hintli çocuğun kökleriyle hâlâ temas halinde kalmasının neredeyse bir yolu, çünkü bazılarımız için artık orada kimse yaşamadığı için Hindistan’a geri dönmek için bir neden kalmayabilir.” “Hindistan bizim için.”
Düğün hakkında “Bu, nesiller arası uçurumun kapatılmasına yardımcı olacak” dedi.
38 yaşındaki Manraj ve 37 yaşındaki Sharon Parmar, düğünlerini Ekim 2020’de Moosic, Pensilvanya’da pembe dekoru ve palmiye ağaçları Beverly Hills Oteli’ni anımsatan bir sangeet ile kutladılar. Manhattan’da yaşayan çift, hem Bollywood şarkısı “Suit Suit” hem de Haley Reinhart’ın “Can’t Help Falling in Love” şarkısının cover’ında dans etti.
Ancak aileleri Hindistan’ın Pencaplı Sihleri olduğundan geleneksel bir Sih töreni istiyorlardı. Sağlık hizmetlerinde çalışan Bay Parmar, türban taktı ve sakalını uzatırken, satış bölümünde çalışan Bayan Parmar’ın kardeşleri, kutsal bir Sih metni olan Guru Granth Sahib’in etrafında dönerken ona rehberlik etti.
Bay Parmar, “Bu gelenek ve göreneklerin anlamını anlamak çok daha güçlü hissettiriyor” dedi.
New York ve Miami’de yaşayan deneyimli bir etkinlik planlamacısı Sonal Shah, geçmişte Güney Asya düğünlerinin öncelikle ebeveynler tarafından dikte edildiğini söyledi. Çiftler bazı konularda sıklıkla ailelerini dahil etse de kararları verenlerin çiftler olduğunu söyledi.
2018 yılında Bayan Shah, Dr. Amit Patel (45) ve Martin Fulton (36), Franklin Lakes, New Jersey’de yaşayan onkolog ve girişimci. Damat Tarun Tahiliani’den değişti Sherwaniler Hindu ve Hıristiyan törenleri arasında smokin giyerler. Çift, adını Mariah Carey şarkılarından alan kakule ve hurma yaprağı içeren Hint esintili içecekler servis etti.
Bayan Shah, “Bu yeni nesil Güney Asyalı çiftlerin ihtiyaçlarına uyum sağlayabilecek ve uyum sağlayabilecek yeni bir sağlayıcı grubu bulmamız gerekiyordu” dedi.
New York merkezli Birch Event Design’ın kıdemli etkinlik tasarımcısı Vikram Panicker böyle bir satıcıdır. Çiftlerin artık önceden belirlenmiş birkaç tasarım arasında seçim yapmadığını söyledi. Her çiçeğin türüne kadar her şeyin kendi hayatlarına uygun olmasını istiyorlar. Bir zamanlar düzenli olarak kullandığı fil heykelleri ve Rajasthani sütunlarının şu anda “sadece toz topladığını” söyledi.
Los Angeles’ta yaşayan bağımsız kına sanatçısı Neha Assar, gelin kınası tasarımlarının artık soyunma numaraları, şehir silüeti ve futbol maskotlarını içerdiğini söyledi. “Amerika’nın ‘Bu benim’ hissini istiyorlar. “Ben burada büyüdüm” dedi.
Ve bu etkinlikler çok bireysel olduğundan, geleneksel rotadan daha pahalı olabilirler. Bayan Shah, planladığı kutlamaların bütçesinin genellikle 800.000 ila 2 milyon dolar arasında olduğunu söyledi.
“The Other One Percent: Indians in America” kitabının yazarı Sanjoy Chakravorty, bu düğünlerin ABD’de Güney Asyalıların yükselişinin en açık örnekleri arasında yer aldığını söyledi. “Sadece yirmi veya otuz yıl önce Güney Asyalılar çok daha az görünürdü” dedi. Bugün onlar girişimciler, işletme yöneticileri, doktorlar, politikacılar ve avukatlardır.
Bu değişimler ABD ile de sınırlı değil. Hindistan’da da, özellikle üst sınıflar arasındaki düğünler, Bollywood filmlerinden ve Ranveer Singh ve Alia Bhatt gibi ünlü aktörlerin yaşam tarzlarından etkilenerek gelişiyor. Bay Chakravorty, bu eğilimlerin diasporaya ulaştığını söyledi.
Düğünlerin “büyük ölçüde bir statü göstergesi ve statü kazanma yöntemi” olduğunu söyledi.
Diğerleri onları farklı görüyor.
Evliliği risk sermayedarı Sheel Mohnot (41) ile olan San Franciscolu avukat Amruta Godbole (37), “Medyada daha fazla Kızılderili gördükçe, Hint-Amerikan kültürünün çok yekpare olduğu ve kendi kendine değiştiği fikri ortaya çıkıyor” dedi. Eylül ayında hem Burning Man’de hem de Morelos, Meksika’daki bir çiftlikte gerçekleşti. “Hintli bir düğün yapabilirsiniz, Hintli olabilirsiniz ve bu, her şeyi belirli bir şekilde yapmanız gerektiği anlamına gelmez.”